اى محبوب دلها!

تمام هستی ‏ام را خاک قدمت می ‏کنم

تا شاید نظرى به جاده دلم بیندازى ،

چرا که تو آفتاب یقینى، که امید فرداها هستى،

 تو بهار رؤیایى که مانند طراوت

گل ‏سرخ می ‏مانى و نرم و سبز و لطیفى ،

 تو معنى کلمات آسمانى هستی که

دستهایش براى آمدنت به زمین دعا می ‏کند.

اى تجسّم مهربانى!

غیرت آفتاب و جلوه زیبایى ماه تو را توصیف می ‏کنند

و نفس آب تو رامعنى می ‏کند

و نبض خورشید تو را وصف می ‏کند.

خوب می ‏دانم که تو می ‏آیى؛

آرى تو می ‏آیى همانطور که وعده کرده ‏اى و آنگاه است

که کلمه انتظار را از لغتنامه ‏ها پاک خواهیم کرد.

پس اى تمام زیبایى!

بیا تا براى همیشه فریادرس عاشقان موعود باشى